materiały wybuchowe

См. также в других словарях:

• plastyczny — 1. «dotyczący sztuk pięknych i dzieł artystycznych w zakresie plastyki» Prace plastyczne w zakresie dekoracji. ∆ Sztuki plastyczne «sztuki piękne obejmujące architekturę, rzeźbę, malarstwo, grafikę i rzemiosło artystyczne» ∆ Oprawa plastyczna… …   Słownik języka polskiego

• materiał — m IV, D. u, Ms. materiałale; lm M. y 1. «to, z czego są wytwarzane lub z czego się składają przedmioty; tworzywo, surowiec, substancja; przedmiot mający praktyczne zastosowanie, przeznaczony do użytku» Materiał budowlany, grzejny, opałowy.… …   Słownik języka polskiego

• wybuchowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, wybuchowywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mogący łatwo wybuchnąć wskutek reakcji chemicznej, powodujący wybuch lub wybuchający : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieszanka, substancja… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wybuchowy — wybuchowywi 1. «mogący wybuchnąć wskutek reakcji chemicznej; łatwo wybuchający, powodujący wybuch» Substancja, mieszanka wybuchowa. ∆ Materiały wybuchowe «związki chemiczne lub mieszaniny zdolne pod wpływem bodźców zewnętrznych do gwałtownego… …   Słownik języka polskiego

• amunicja — ż I, DCMs. amunicjacji, blm «pociski, bomby, granaty, miny, rakiety, torpedy, materiały wybuchowe i in. służące do niszczenia, burzenia, zapalania, zadymiania, oświetlania itp. lub do pozorowania tych czynności» Amunicja bojowa. Amunicja… …   Słownik języka polskiego

• azotan — m IV, D. u, Ms. azotannie; lm M. y chem. azotany «pochodne nieorganiczne (sole) lub organiczne (estry) kwasu azotowego; sole substancje krystaliczne rozpuszczalne w wodzie i mające silne właściwości utleniające; stosowane jako nawozy mineralne,… …   Słownik języka polskiego

• dostarczyć — dk VIb, dostarczyćczę, dostarczyćczysz, dostarczyćstarcz, dostarczyćczył, dostarczyćczony dostarczać ndk I, dostarczyćam, dostarczyćasz, dostarczyćają, dostarczyćaj, dostarczyćał, dostarczyćany 1. «sprawić, żeby się coś znalazło, żeby się ktoś… …   Słownik języka polskiego

• eksplodować — ndk a. dk IV, eksplodowaćduje, eksplodowaćował «wybuchać, wybuchnąć, rozrywać się, rozerwać się, pękać, pęknąć z hukiem» Eksplodował gaz ziemny. Bomba eksplodowała. Materiały wybuchowe eksplodowały. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• inicjator — m IV, D. a, Ms. inicjatororze 1. B.=D.; lm M. inicjatororzy ( owie), DB. ów «osoba występująca z inicjatywą, dająca czemuś początek; projektodawca» Inicjator zabaw towarzyskich. Inicjatorzy współzawodnictwa pracy. 2. B.=M.; lm MB. y chem.… …   Słownik języka polskiego

• inicjować — ndk IV, inicjowaćjuję, inicjowaćjujesz, inicjowaćjuj, inicjowaćował, inicjowaćowany 1. «występować z inicjatywą, dawać pomysł, rzucać myśl; zapoczątkowywać» Inicjować jakąś działalność. 2. «o czynnikach chemicznych: pobudzać, wywoływać, powodować …   Słownik języka polskiego

• amunicja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} wszelkiego rodzaju pociski wystrzeliwane z broni palnej (kule, rakiety, świece dymne), także bomby, miny, granaty, materiały wybuchowe służące do zabijania ludzi i zwierząt, niszczenia,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień